Çözemediğim kadar karmaşığım
Ben bu düğümlere alışığım.
Ey hayat bana bir
ayna tut.....
derinliğinde kaybolayım.
Ömür giderken,
zamandan hızlı,
bedenim,ruhuma yavaş kalıyor.
Yaşayamadıklarım,
boynum borcum...
neyin kefareti,
en son kendimi severken
bu kadar iftarsız orucum....
Kayıt Tarihi : 26.10.2009 21:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!