Karmashik Şiiri - Sebuhi Kerimoglu

Garmashig

Yollar biter ne kadar uzun olsa,
Ne zormush ortada kalmak kararsiz
Fikirler yilan tek sarmis gonlumu
Dolanir,oldurur, bogur zehersiz.

Ozum de ozume kalmisham hayran,
Ne yogurt deyilem, ne de ki ayran
Guneshli gunduzde,zulmet gecede
Labirint cigirlar,kuchucuk kafam.

Uzagam, imdada gelenim, cetin...
Yegin hiss eyleyer dostlarim, yegin!
Kirk dugun vurulub bahtim ustune
Nece yuzune gulum boyle kismetin.

Yahshi ki, onumde boyuk bir kagit,
Yazmakla bitmeyen bir kalemim var
Bozsa da yagish, kar genc saclarimi,
Kalbime nevazish ceksin nazli yar.