an zamana yenik düştüğü vakit
kayıplar kanarcasına nasılsız kazanımların ulu ağacından topladığın zahıri meyvalar kadarsın sızlasa da her yanın
sakındığın kimi zaman korkuyla alışmayacak
dallar arası kaybolurken
yaşam tam da zehrolurken
yendine daha kaç kere ereyim derken en derinden gelen sesleri işitmeye yeltendiğin an
inine girilen çokça benden geçkin seslerin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta