Karmaşa Düşünceler 2 Şiiri - Mustafa Yıl ...

Bazen bekleyip de her şeye rağmen peşinden koştuğun düşüncelerindir seni haklı çıkarmışlarsa eğer, işte yaşama o andan sonra kalan kısmı ile yaşamını daha da çok haklı çıkaracaktır.

Nefes almaların kolaylığıdır belik de yaşamın içinde bunun anlamı olmayacağı belirmiş olsa da hak ettiğin her şey kendinden kopuşur.

O anlardır ki kendi gücüne güvenip tam da bu anlardan sonradır, yaşamın baş edilmez zamanları.

Korkuların ve endişelerin baş edilemez boyutlarıdır ki yaşam boyuna sarkan tedirginlikler, gün olup limite, günler olup en diplere yığılmalardır asıl mücadelesinin başladığı kalan zamanlar.

Akla ilk gelen pişmanlıklarla vazgeçişler oluştukça yaşam direnci kalan yaşama göre her gün bir gün öncesine göre güçlenecektir.

İşte o anlardan sonradır vaz geçemediğin sevgiden gün gün uzaklaşarak çizdiğin bir yol güzergahında arkanda özlemler veya çoğunda öfkenin limiti geçildikçe, ihtiyacımız olduğumuz bedensel dirençtir.
Oysa yıllara uzayan zamanlara göre bu limit çoğunda kendini aşmıştır.

Ve bu limit aşımı bedensel dirençlerin kırılmaları ile yaşamında öfke zamanlarının çoğalmasıdır yaşamı an an zorlaştıran.

Ve sesinde çoğul yükseliş sevgiye ve sevgiliye öfkelerle başlayıp, topuklarına kadar titremelerle sevginin geçmişine artık vaz geçişler bile sonuç kurtarıcısı değildir.
Sadece bende hata yaptım sana seviyorum cümlesi ile cevapladığım birçok cümlenin bu günlerde anlamsızlığını yaşamam sen sevgisi bende sadece nankörlük ile sana doğru yürüdü.

Ne kadar da çok anlamsızmış “bana sevdiğini söyle” cümlesini duymak ve o heyecanlarla yaşamakla nefes alma arasında “ben de, ben de sevdim seni demenin bu günlerdeki anlamsızlığını yaşamak sanki yüreğime sivri metaller batıyormuş gibi acılanmalara direnç göstermenin anlamsızlığı neye benziyordu hâlâ çözülemedi bende.

Belki de bu kadar zaman sonra anladığım en önemli hatamdı “bende seni sevdim” cümlesini bana tekrarlama isteğine karşı koyamamış olmamdı nefret etmemden de öte uzayan.