Yasaktı düşüncelerim, senden önce bana.
Kaç sabahı sen düşünceleri olamadan boşu boşuna güneşin doğuşuna bakışım.
Akşamın kararlaşmasına ulaşmadan defalarca saatime baktım.
Bazen tik tak sesini duyayım diye, kulağıma yapıştırdım saatin camındaki vakit geçmiyordu ki düşüncelerle konuşmakla.
Sonra Güneş kapanırdı kendi aydınlığına, bir başka yer kürenin başkalaşmış yerine.
Gece otururdu diz boyu düşüncelerin arasında öfkeli nefes alma zamanlarımda.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman