Karmaşa. Şiiri - Adnan Sivri

Karmaşa
Ellik deyip yâd-a gitti,
Cümle alem böyle yitti.
Muhabbeti neden bitti;
Candan içre can olaydı

Dert söyledim fani kula;
Şafi değil derman bula.
En yüceden iste nola;
Derman O’nda; çok kolaydı

Eğri yanlış dolaşırım,
Bu devranda kaynaşırım.
Avareyim uğraşırım;
Duruşum da, az molaydı.

İnanıp da kendim kandım;
Halden bilmez; akil sandım.
Cücelerden hep usandım;
Avanaklık pek belaydı.

Renkli Dünya, alım güzel,
Cümle âlem böyle tüzel.
Devran döner sonu gazel.
Allıklarım tez solaydı.

İş bilmezim işim kolay
Düz de değil biraz dolay
Tarif ettim yapmak olay
Zor olursa boş kılaydı

Gitti giden yâd da kaldım;
Üstten değil alttan aldım.
Gurbet elde ahım saldım,
Kavi dostluk öz kalaydı.

Bozkır'dayım çöl misali;
Solmuş yaprak kül timsali,
Alınmışım söz visali,
Yüreğimde köz sılaydı