Karmaşa Şiiri - Zübeyir Kara

Bir buruk matem havasıydı
Zaman o an için durmuştu
Saniyeler hüküm sürüyordu
İnsan denen canlı
Dünyaya kan kusuyordu
İrdelenmişti düşler
Artık soruda sorulmazdı
Kuytu köşelerde birikmiş hislerdi
Kasırgalar eser
Şimşekler dağlarda gezerdi
Dudaklar kurumuş
Yürekler su beklerdi
Bir girdap yaklaşıyordu
İçinde harmanlar savruluyor
Alabildiğine ızdırap sesi yükseliyordu
Alacakmıydı
Alacakaranlık içine
Yoksa ansızın birileri farkedip
Yitirdiklerini gerimi verecekti...

HAYAT KARMAŞASI