Tarihin alnının ateşinde
bırakıverdik
türkülerimizin ezgilerini
yıllarca bekledik
ki söylensin
kelimeleri.
Yanıbaşı umutlarımızın
rengarenkti
ve belli bir parça
sen olmalıydı
ya da sana
yaklaşmış
Zaferin rengi olmaz
tutulmaz
dendi bunca yaşam
elbet her şey bir parça
gerçek olmalı
diyebilirdik.
Dinle şu uzaklığın
sezgilerini
belki sende bir şeyler
bende uzakların
kırıntıları kalmıştır
savruluyordur.
Duydun mu şehrin
nefretini
yaşamın bir nefeslik
anlamını,
anlamsızlığını
söyleyen çıkar
ve sen-ben
öğreniveririz.
08.01.1991
Latif MemişKayıt Tarihi : 3.7.2006 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!