Karmaşa Şiiri - Yigit Topal

Bir bankta oturuyoruz sadece.
Her yer keşmekeş,
Herkesin acelesi var.
Dolmuşlardan korna sesleri,
Simitçiler avaz avaz.
Bir adam, bir kadın geçiyor önümüzden.
Öylesine sessiz,
Öylesine sakin...
Adamın yüzünde gülücükler,
Kadının gönlünde başıboş bir kelebek.
İkisi de birbirinden habersiz.
Biz mi?
Oturuyoruz sadece.
Aklımızda şimşeklerin çakmasını,
Kalbimizde volkanların patlamasını bekliyoruz.
Ve
Ölümün şarkısını söylüyoruz,
Sessiz çığlıklarımızda.