Karmakarışık anımsayışlar

-hayal bu ya-
içimde bambaşka bir tanyeri serilir
genişledikçe çılgınca çoğalır gökyüzü
her boşluğunda kuş sürüsü

ne çok gölgeni düşürüyorum bir bilsen
ne yana yürüsem senin mırıldanışların

gözlerinin feri
sol yanındaki kıpırtılar
sesinin sıcaklığı
hep aynı hep eskisi gibi ayın on dördü

hangi şafak başlasa
ilkin senin ayak izlerin beliriyor kumsalda
olgunlaşan her yemiş
senin tadını anımsatıyor bu sıralar bana

ağaran teninden bambaşka rüzgarlar süzülür bilirim
denizin ucunda yanıp sönen fenerdir alnındaki dövmeler
örselemeye kıyamam
uçları şiirime değen kumla karışık kirpiklerini

çağ açıp çağ kapadığım tüm gecelerde
karıncalaşıp durur sende gezinmek için ellerim