Karmakarışık Şiiri - İbrahim Mıstanoğlu

Sen gittin ya,
Gidende çok şey oldu peşin sıra…

Sesim gitti mesela,
Cümlelerim darıldı mısralarıma…
Sonra kalp atışlarım,
Onlarda bıraktı beni bir başıma…
Ve en son ümidim topladı pılını pırtısını.
Arkasına bile bakmadan vurdu kapıyı çıktı gitti haspam bir bilinmeyene.

Bir ben kaldım anlayacağın bıraktığın yerde,
Bir ben…
Ben miyim bu sahiden?
Bak gördün mü?
O bile şüphe eder olmuş kendinden,
İnceden…

Velhasıl,
Öpüyorum güzel, gözlerinden,
Ve bırakalım da geri kalanımı, uçurduğum kuşlar anlatsın sana yüreğimden…