Karmakarışık Şiiri - İsmail Özdoğan

Yanarken kor gibi, gönlüm, Eylül yağmurları ile sırılsıklam,
Bayıltan kokularını sunarken gül goncalar, hazan yapraklı düştü gönlüme,
Hayata kanat çırparken kainat, neden bu kahrolası gönül sızısı,
Ne de çabuk geliverdin, elmanın ikinci yarısı, gelme mi deseydim acaba?

Ey zaman, bana geri ver aldıklarını, sonrada çık git hayatımdan,
Beş paraya satma aldıklarını, onlar benim, her şeyim, ver onları bana,
Duymuyor musun, hey sana söylüyorum, daha hayallerim var başlamadığım,
Yolun yarısını geçsemde, sana yenilmeye hiç niyetim yok,

Gerçeklerim, rüyalarım, hayallerim, hepsi birbirine karıştı,
Karmakarışığım dokunma bana, hadi sessizce çık git kapının aralığından,
Ben gelirim arkandan zamanı gelince, merak etme kaçmayacağım,
Bir Sonbahar sabahı sararan yapraklarla, tutarım elinden,

Evet ben hala buradayım ama, gönül telim hadi diyor hadi,
Hadi alacağını al, hazan yaprağın düştü, vakit tamamdır,
Peki arkadaş, hayatımı alıp geliyorum, hepsi bir kuru yaprak işte,
Bir kuru yaprak, bir damla gözyaşı, hepsi bu kadar mıydı?