Karmakarisik Şiiri - Yıldız Erdinç

Ruzgar dokunurken bedenime, hasret yakar yuregimi susarim
Gozyaslarim yagmur ile yarisirken, ben islanirim
Gozlerin gelir aklima
Ve seninle gecirdigimiz o guzel gunler, karisirim
Biliyorum cok buyuk ask degildi bizimkisi
Ama hala gozlerin aklimda,
Sesin kulagimda, hala ellerini hissediyorum saclarimda

Ne mutluydum o zamanlar seninle,animsiyorum
Burnumun diregi sizliyor taa derinden
Tanrim,nefes bile alamiyorum
Asik degildim sana biliyorum
Ama neden neden diyorum,kendi kendime
Hala seni hissediyor,seni istiyor bedenim agliyorum

Sen ogretin hayati bana gulumsemeyi seninle ogrendim
Yurumeyi bile sen ogrettin desem yalan olmaz
Belkide o yuzden sokup atamiyorum seni icimden
Senin yerin oyle derinlerdeki Asik
Sen benim bir parcamsin, yuregim icinde saklisin
Aklim yine karmakarisik