Karma'nın Değnekçisi Şiiri - Zelot Ekrad

Pek ala tereddüt doludur doğuştan miras alınan eğilimler.
Yani bir yarayı dağlayabilir, aynı yarayı açan hançer.
Ve dahası gerçeği inkar etmekle başlar her an tükenmek üzere olan ağırlığı.

Yaşam arzusu geçebilir, yaşam hakikatini, yazgı haydutlarınca.
Öyledir, katlanılmaz bir sancının öteki yüzündeki sömürü.
Pek ala böyle kısım kısım ve dolaylıdır insan ömrü.

Anlamak varken bir buz dağını,
Çarpmak daha olağandır da kimi zaman,
Daha olağan değildir hiçbir ihtimal diğerinden.
Pek ala yıkılmaya mahkumdur iyi ile kötüyü zihne mülk edinen kamburlu köprü.

Pek ala kullanılabilir bir gazete yaprağı,
Uçurtma yapmaya.
Vakti geçmiş, önemsiz bir gazete yaprağı.
Pek ala yerindedir bir insanın sözü,
Yaşam arzusunu sonlandıracak kıvamda.