elimde bir tabanca şarjör yerinde boşluk
güneşin gözü dönmüş,loşluk üstünde loşluk
savaş bilmez bilgeyim kendimi vurdum çöle
menzile varmak için amel gerekmiş kula
göz yaşımla söndürsem,ruhumdaki ateşi
alıp götürse kunduz geride kalan leşi
aramaya çıkmasın kana duyarlı kartal
uçurum dibindeyim emanetini sen al
bu nasıl dar boğazmış inan kendimden geçtim
uykuda ölmek gibi ölümden ölüm seçtim
göz yaşımla söndürsem ruhumdaki ateşi
alıp götürse kunduz,geride kalan leşi
Kayıt Tarihi : 26.7.2013 16:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!