Karlıydı gece
Beni görünce
Yavaşça ayrılıp geliyor kapı ışığından sevgilim
Ürkek, tasalı adımlarla.
kaçamak bakışlarını bırakarak arkasında.
Yanı başımdadır.
Elime koyuyor elini
Soruyor üzgün gözleri
Nasılsın diye.
Gözlerim onunkilerde.
Yanıtlamaya çalışıyorum onu
Ama ulaşamıyorum sözcüklere.
Unutmuşuz bir an konuştuğumuz dili.
Unutmuşuz adlarımızı bile.
Öylece bir birimize bakarken
Gözlerimizden kayar yıldızlar.
Ve sonra bilmiyorum ama.
Onun nilüfer ellerinin nasıl
Yuvasını arayan bir kuş gibi
Elimin içine girdiğini.
Başı, solmakta olan bir karanfil gibi.
Yavaşça göğsüme düşüyor.
Ve tutkulu sessizlikte.
Soluklar karışıyor.
Karanlık karlı kış gecesi
Alıyor içine yol boyunu.
Sokak lambası altında parlar kar zerrecikleri
Esen bir fırtınayla
Basık bir köy evinin kapısı gıcırdar.
Ve sen kaçarsın.
Kapı ışığına doğru.
Ürkek telaşlı adımlarla.
Kayıt Tarihi : 27.6.2006 13:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bire bir karlı tipili bir gecede sevğilimle görüştüğüm yolboyu köyünde bir karlı gecesinde yaşadıklarındır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!