Çocukluğumun karları değil bunlar
O zamanda kalmış gülen kristaller
Sıcak yağan papatyalar
Diz boyu mutluluklar
Bir daha o zamana hiç yağamayacaklar
Gençliğimin karlarıda değiller
Ak güvercin gibi uçmayı unutmuş kanatlar
O delikanlı taneler
En son gördüğüm o iskelede demirlemişler
Büyümüşlüğün karları bu sedef kristaller
Bilmeyene hoş gelir kar adamlar
Kim bilebilir içinde kim var yahut kimler?
Geceler boyu bir başına güneş umacak olanlar
Sabah olanda çok geç kalmış olmasalar
Kayıt Tarihi : 2.3.2003 02:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!