İsmi ala harman kaldı dillerde
Cıvıl cıvıl öten kuşların nerde
Özden evlatların ırak ellerde
Gül açmaz yüzünde ağlarsın karlık
Günlerin geçmiyor matemsiz yassız
Sükuta bürünmüş minarem sessiz
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
