Karlı Yolları Aştım Zemheride.

Karlı yolları aştım zemheri içinde
İçimde donmuş duyguları boşalttım beyaz karın üstüne,
Solmuş gün görmez akşamlarda perişan bir yerde
Sazımı özledim keşke bir dokunabilsem teline.

Dağbaşındayım, ulaşılmaz doruklardayım,
Munzur mu, Sultanbaba mı yoksa Yılan dağı mı?
Öyle bir zirveki  Ovacığı ayakları altına almış bakarım
Toz duman olmuş gurbet ellerimde içimi çeker,
Köyümün yol geçmez kul geçmez haline ağlarım.

Neydi o güzel köyümün eski halleri
Yol yolak dolu insan ve hayvan seli
Cennet gülbahçesinin envay çeşit çiçekleri
Toplamıştı bağrında bunca çeşitleri, börtü, böcekleri,
Ah, vah ediyorum şimdi, yüreğime saplanmış hain hançeri.

Elbette gün gelir yine köyüme döneceğim,
Hainlerin paslı hançerini bağrımdan sökeceğim,
Cennet köyümün yalağında kana kana su içeceğim,
Öküzlerimi çifte koşup, harmanında döneceğim.
Tozlu, çamurlu yollarında çocukluğumu yineleyip,
Yemyeşil yaylalarında, vadilerinde arı misali çiçekleneceğim,
Ve
Yeniden mutlu yaşamanın sırrına ereceğim.