Karlı Yaz Şiiri - Gönül Çalımlı

Akşamı yıldızlar ele alırken
kaçırdığım sabahlar için
kendimi suçlu hissediyorum
gözlerin etik değil
evrenimin bir ucu için için yanıyor
bir beddua ölüyor dudaklarımda
hırslı bir öfkeyle yaktım dilimi

ah şimdi bir akarsu gibi
sakin ruhum
eski bir duayı yaşattım nefesimle
inançla sarıldım sükunete
inandım yokluğuna
hep bir şey eksikti
ve yeni bir din buldum inancıma
sessizliğin alacakaranlığında

biliyorum bir gün aklına gelebileceğimi
belki güneşli bir kış gününde
belki de karlı bir yaz sabahında!

Gönül Çalımlı