Ağır ağır, yavaş yavaş, saf bir rahmet
Dökülüyor şehrin o ipeksi tenine
Ruhumuz bu güzellikten nasiplenir elbet
Beyaz bir nur gibi yayılır ellerine
Bir alev gibi harla yanan kalbimin yanıbaşına
Kuşlar ve güller yüreklerini uzatır
Ve beyaz bir rüya gibi çöker dağ başlarına
İnsan bir an olsun tüm kirlerinden arınır
Bir çift göz o buğulu pencerelerde
Dalıp gider geçmişin o derin kuyusuna
Dostlar,tanıdıklar,sevdalar,şimdi nerede?
Bir kar misali eridi mi zamanın avucunda ?
Karlı bir gökyüzü buyur ederken gözlerimi
Durmaksızın toprak gibi içerim can suyunu
Kimi anılara dalar, düşünüp durur kimi
Belki buydu bizlere karlı saatlerin oyunu
2022 MART
Kayıt Tarihi : 11.4.2022 16:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!