Kar lapa lapa yağarken
‘’ Hava soğuk değil ‘’ diye bağırıp anneme
Üzerime hiçbir şey almadan
Sokak lambasına koştuğum günler
Aklıma çok uzak
Gönlüme çok yakınlar
Kollarım açık lambanın pervanesiyim
Kar taneleri yere değil
Ben göklere yükseliyorum
Beyaz yıldızların sağından, solundan
Altından, üstünden hızla geçiyorum
Anımsayıp da o anları
Gözümü kapatınca
Bir çocuk sevinci dolduruyor içimi
Tuhaf bir huzur kaplıyor bedenimi
Ey yitirdiğim günler
Hepinizle bu sevinci
Bu doymuşluğu tatmak isterdim
Kayıt Tarihi : 18.8.2007 00:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Ecevit](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/18/karli-sokagin-cocugu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!