Ben Kdz. Ereğli şehrinde,
İmranlar köyü içinde
Bıraktım benim gülümü.
Ne onu bırakmak ayıp.
Ne böylece çocukları.
Böyle beklerken ölümü...
...
Sen de beni düşündün mü,
Kuşlar söyledi mi sana,
Hep seni düşündüğümü,
Ceketi omzuma alıp,
Senden de sürüldüğümü...
Sensiz hor görüldüğümü.
...
Ne seni unutmak ayıp,
Ne seni düşünmek şimdi.
Kuşlar söyledi mi sana.
Sensizken üşüdüğümü,
Karlı kayın ormanında,
Sıcak var bir parça kar yok!
...
Gece de gider uzayıp,
Dakikalar bile gider.
Son saniyelerim biter,
Sana sererim ömrümü,
Hergün o yoluna çıkıp!
Döndüm sonra senden geri!
...
Memleket mi sen mi uzak!
Sen değil de ben mi uzak.
Son kez söyle türkümüzü,
Uzak ama dinliyorum...
Öyle kapa gözlerimi,
Son kez seni görüyorum...
İBRAHİM ARSLAN
Nazım Hikmet'in ruhundan ve şiirinden müsadeylee....
Kayıt Tarihi : 28.11.2017 16:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nazım Hikmet'in bir şiirinden aldığım ilhamla yazılmıştır.
![İbrahim Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/28/karli-kayin-ormani-na.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!