Karlı Gölgeler Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Avuçlarımda damlayan göz yaşımda,
Islanmış öfkeleri tuttum,hiç acımadan.
Seyrettim yüzümü,zamanın suratında.
Karlı gölgelerle yürüdüm,yorulmadan

Her aldığım ılık nefeslerimle yalvardım.
Yorgun gecelerin sabahına varmadan.
Ağlayan zamanın beşiğinde sallandım.
Karanlık geceleri,gölgesine sarmadan.

Her yokuşun başında,rüzgarı bekledim.
Dağların zirvesinde,bulutlu akşamlarla.
Sularda yosun renkli zamanı gözledim.
Düşerken ağlayan,sararan yapraklarla.

Zaman olur,güneşten kavrulur hayatlar.
Savrulurken fırtınadan,kaybolur fırsatlar.
Zaman olur,aldığın nefesler de bayatlar.
Yorgun gözlerde ağlar,gözü yaşlı acılar.