Unutur karlı dağlar yalnızlığını
Irmakların, ağıtları anımsatan çağıltısında…
Tutsak düşer kartalların yorgun kanatları,
Ve tutsak kanatlarda özgürlük türküleri;
Dağların geçit vermez doruklarında…
Suya düşer gölgeler
Titrek ve ürkek…
Ölüm korkusunun ürpertisini yaşar
Akşamüstü…
Uzaklardan haber getirir soğuk rüzgarlar
Karlı dağların yalnızlığına denk…
Ve üşüyen güvercinler uçar
Penceremin önünden…
Gözlerinde
Sonsuzluğa açılan yolun gizi!
Efsane olur dağların yalnızlığı
Dillerde.
Tutsak düşen kanatlar umut,
Özgürlük türküleri destan…
Dağlar,
Kahramanlığını yüceltir göklere
Bozkırda kök salan şanlı ecdadın…
Kayıt Tarihi : 29.1.2007 20:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!