Karlı Bir Kış Gecesi Şiiri - İbrahim Yılmaz

Karlı bir kış gecesiydi
Seni bana en iyi anlatan zaman
Seni dinlediğim şarkılarda bulamaz oldum
Varlığın sanki ürkek bir ceylan,
Etrafta kimseler yoktu
Sokak hayvanları ve yarasalardan başka
Ben hayata küsüp ağlayabilirdim
Samanyolu'ndan bir nehir akmasa aşka.

Bugün bilmem kaçıncı gün olmuş,
Hala senden bir haber yokmuş
Ne zormuş Allah'ım
Aklıma gelmeyen en sor soruları cevaplayamamak
Bu kaçıncı fırtına
Bu kaçıncı talan
Kimdi o görünmez bir hayalet gibi
Hayat bahçemi tarumar edip yakan,
Her zaman ben oldum
Ellerim böğrümde yıkılıp ağlayan.

Bu karlı kış gecesinde
Yine ben seninle doluyum
Yakamozları öpen dolunayın altında,
Kumrulara derdimi anlatsam duyarlar mı bilmiyorum
Boş vermişim geceye ve zamana
Şimdi geceyi sarhoş eden hüzzam bir şarkı dinliyorum
Biliyorum sende özlüyorsun
Ama üzülme, yine hep sen varsın şuramda
Elbet bir gün ;
Bu karlı kış gecelerinin bir sabahı olacaktır ruhumuzda
Aşk, artık bizi kollarına alıversin
Hayallerimizin en güzel akşamında.

Ocak 2019