Karlı bir İstanbul günü...

Kimi arabasında, kimi yuvasında,
Ben ise geziyorum kar altında.
Ellerim mi üşümüş ne?
Hiç kusura bakmayın,
Koyamam sizi cebime.
Biraz daha üşümelisiniz.
Belki yüreğimdeki koru söndürürsünüz.
Yere düşen kar tanelerine bozuluyorum.
Her gün saçlarıma düşerken aklar,
Siz neden kaçıyorsunuz?
Uçuşan karlar size ne demeli?
Yoksa siz de mi bulamadınız,
Başınızı yaslayacak, vefalı bir sevgili?