Karlı Bir Dağ Yanar İçimde

Anlaya biliyormusun şair dilinden
Uzun uzun yazılan bu şiiri
Okuya biliyormusun sevgili
Bıkmadan usanmadan
Çır çıplak soyu geçmişini
Doğup büyüdüğün köyü hatırla
Elleri nasır dudakları uçuk
Al güneşli şafakla tarlaya giden
Kalıç orak tırpan tutan
Örs çekiç seslerine karışan
Cırcır böceği kağnı gıcırtısı
Bereketli buğdayı sapı samanı
Birde anayı babayı hatırla...
Yak ışıkların yüreğinin
Topla kırıntılarını yalnızlığın
Bakışı kurşun gibi delip geçsin
Kaşları gök kuşağını andıran
Nefesi iğde çiçeği kokan
Yarin birde yareni hatırla
Kopsun yüreğinden dağ parçaları
Artık sende yoksun buralarda
Çığ düşer gibi düşerken
Aşk vadilere
Bahar şenlenir çiçekler açar
Çöl kıraç tende ben susarım
Kurak topraklar gibi sana
Sen pınarlarında maral
Ardında küfürler harmanlayan
Ben bağrında yanan bir ateş
Doruklarında güz gülleri gibi
Nereye baksam
Karlı bir dağ yanar için için
Bir ceylanın gözlerinde
Söndü ışıklar anlıyormusun
Nice çöllerden geçmiştik susuz
Yıldızları bir kadehte toplayıp
İçmiştik özlemin umudunu
Ne büyük aşktı alevlenen
Uğruna aylar yıllar harcanan