Karlı Bahar Şiiri - Mustafa Tetik

Karlı bir bahar akşamı ayrıldım gözlerinden
Ve aynı istisna havada bir sevdiğimi uğurladım
İlhamların kaynağı asuman cilve yapıyordu sanki
Bir bahar akşamı ben donarcasına üşüyordum
Ellerin yoktu donan ellerime sıcaklık
Boş kalmışlardı kar taneri konuyordu üstlerine
Yinede havaya inat açılıyorlardı gökyüzüne
Gidene mütevazi bir hediye niyetine

Karlı bir bahar akşamı ayrıldım gözlerinden
Ve aynı istisna havada bir sevdiğimi uğurladım
Soğuk kış günlerinde nasıl birbirimize sokuluyorduk
Kız Kulesinin gölgesinde çaylarımızı yudumluyorduk
Bende kapatmak istiyordum seni gönlümün kulesine
Ama o derin deryalar gibi kör mahpusluğu düşündükçe
Kahroluyordum uğurladığım sevdiğimin yolundakilere
Selam yolluyordum onla hak yolunda ölenlere

Karlı bir bahar akşamı ayrıldım gözlerinden
Ve aynı istisna havada bir sevdiğimi uğurladım
Yaprakların yeşile büründükleri o günlerde
Ben ağlamaktaydım sense yaban ellerde
Zaten okuyanuslara dönmüş düşünce alemime
Boş yere kar olumuş yağıyor, eriyordun
Onun için karla abdest alanları gördükçe
Diyordum kutlu bir göçüş var ahirete

Karlı bir bahar akşamı ayrıldım gözlerinden
Ve aynı istisna havada bir sevdiğimi uğurladım
Yanık kalpler öğütebilirlerdi belki eski aşkları
Fakat hiç bir zaman hazmedilemez başkaları
Ne Kürşad Marşı ne aşk şarkıları
Allah anmak günüdür semaya açılan ellerle
Dua lazım gidene hakime borcunu ödesin diye
Cennetine al onu rabbim cümle fedain yerine

Karlı bir bahar akşamı ayrıldım gözlerinden
Ve aynı istisna havada BAŞBUĞUMU uğurladım