Ben,karların çocuğuyum
Lekesiz,bembeyaz karların
Lekelemek ne kelime...
Okşamaya bile kıyamam kirlenir diye
yıkasam bile yedikez zemzemle ellerimi
misk-i amberler sürsem
korkarım okşamaya beyazı
hayallerimi hep karların içinde
sarp kayalıklarda
baktığımda yalçın kayalıkları
Mas mavi gökyüzünü göreceğim
küçücük,perdesiz pencerelerinden
bir kulübe süslemiştir ellerimle yaptığım
Ben karların çocuğuyum
Anamın ak sütü gibi haramsız
Kalbinde ayırdığın küçücük parça gibi tertemiz
Kirletmek ne kelime
Yedi kat ak tülbentlere sarar da
Karlara gömerim elimden gelse
Çünkü ben beyazı severim temizdir diye
Çünkü ben karları severim beyazdır diye
Kirletmek ne kelime
Beyaz anam,kızım,eşim,kızkardeşim benim
Kirletemem iffetin,namusun bembeyaz örtüsünü
Munzur'un tepesinde kalan küçücük beyazlık gibi
Zerre kadar da olsa
Ben beyazı sever, beyazı korurum
Kayıt Tarihi : 24.3.2007 20:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!