KARLARI YOK EDEREK
Soğuk demirler üzerinde ilerlesen de
sevemiyorum seni kara tren,
düşlerimdeki sürgünleri hatırlıyorum.
Hele çıkardığın islimle karışık sesin
kalbimin durduğu anı hatırlatıyor.
Keşke tüttürmeseydim cigaraları cakalanarak
doktorum ondan diyor, babam hayatta değil
su dökemiyorum, varsa toprağında bir gül
ama kaderse inanmıyorum, mümkün değil
ülkemin bir ucunda garip babamla gül,
diğer ucunda kederli kalbimle gönül.
İçim içime sığmıyor, neyi nasıl yapsam
yaşlı bedenim otuz yıl öncesi gibi değil
soğuk demirler arasında sessiz, sevdasız
gök kubbenin altında hep yarı özgür.
Nasıl üzülmem, nasıl kahretmem yine,
içim içime sığmıyor, unutsam mı sevsem mi
alıp götürdün savaşlara, getirdin getirmedin
mektupları taşıdın,
bazı kederli
bazı içi sevda dolu.
27 Temmuz 1976
D.Bakır C.Evi
Kayıt Tarihi : 9.11.2010 13:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hikmet Yaşin](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/09/karlari-yok-ederek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!