Karları Eridi Yüce Dağların

Ol bahar gelip de güller açanda
Bülbüller şakıyıp, aşka düşende
Ağaçlar rengi yeşil çalanda
Karları eridi yüce dağların
Irmaklar çoşuyor, garip çağlarım.

Nice umutların rengi yeşerdi,
Bin hayal gerçekle renge bezendi,
Ol gözler doldu da doldu boşaldı,
Karları eridi yüce dağların
Nehirler coştu da, garip çağlarım.

Berduştun kadehi o gün çatladı
Mazlumun tenine esvap bağladı
Kaderdir çektiğim, anam ağladı…
Karları eridi yüce dağların
Gürledi gürledi, garip çağlarım.

Felek zembereğini kurmuş beşerler,
Kaderi bilmez mi nice söylerler
Bin türkü yakmışam bizi sevenler
Çığırdı çığırdı, yüce dağlarım
Karları eridi, garip çağlarım.

Hasret biter elbet günü gelende,
Sevda toprağa kanı ekende,
Bin kağıt bin kalem name dökende
Karları da erir yüce dağların
Yürekler coşarda, garip çağlarım.

Bir tohum bin ekin bin evlat verdi
Yüce dağlar başım dumanlı derdi
Hani? Sisten o perde dağılıverdi
Karları eridi yüce dağların
Çoştu da dağladı gönül, çağlarım...