Karlar Yürür Şiiri - Orhan Eren Uncu

Bir yol yamacı, anlamsız giderken
Gözün takılır dağın yamacına
Karlar yürümüş yanlızlığa
Sarılmışlar dağlara,

Gök yüzü, çok mavi,
karlar yürürmü anne?
Karlar yağar, Umutlar ıslanır anne
Karlar dağları özlemiş anne

Soğuktu hayat pencereden baktığın da
Yalnızlıklar üşütür oldu anne
Zaman dediğin nedir ki!
Atan bir kalp, durmasın anne
Benim kalbim gibi yalnız,
karlar yürüyor anne,
Tutmuş elimden beni, yürüyoruz anne
Arkadaş o, arkadaş anne

Dağlara baktım gökyüzü ağladı anne
Sardı anne sen gibi yıkadı her yeri
Gözyaşım ile
Ürperdim, ürperdi her yer
Yıkandı her yer yalnızlığımla

Zaman durmuyor anne, durmasın da
Tık, tık, tık
Yağmurlar yağmurlar da yağsın anne
Kar da yağsın
Zamanım sıkışır oldu anne
Tık, tık, tık
Hep güneşim olsun istedim
Güneşimde doğdu anne
Açtı güneş
Gölgeme sarılmış, ben onu özledim anne
Karlar yürür oldu anne
Yağmurlar sarar gökküşağı nankör oldu anne

Karlar yürür anne, yürüdükçe sürer hayat
Sen ben biz gibi
Üşüsek de ıslansak da
Kar yürürse toprağa dost olur anne
Toprağa arkadaş olur tomurculuk olur anne
Dağa yoldaş bizlere can olur anne
Yalnızlık da kaybolur yeşilde anne…

Orhan Eren UNCU
12 Aralık 2010