Karlar Yağıyor Kentimin Baharlarına

Kar yağıyor bugün kentime
saçlarımın kırçıllığına kar yağıyor
sen yağıyorsun yüreğime
lapa lapa yağıyorsun belleğime
üşüyorum
şaşıyorum
sensizliğe koşuyorum.

Kar yağıyor kentimin ufuklarına
gönlümün saçaklarına
ezgilerime,şiirlerime, sezgilerime,
ben üşüyorum
kanım donuyor
canım yanıyor.

Kar yağıyor kentimin parklarına
yollarına
çocuklar üşüyor
benim kollarım yana düşüyor
omuzlarım düşüyor
vuruluyorum
gardım düşüyor
yıkılıyorum
yere düşüyorum
yanıma koşuyorsun
sen sayıyorsun
nakavt oluyorum.

Kar yağıyor kentimin gecelerine
karanlıklarına
sahanlıklarına
yoksulluk üşüyor
ben üşüyorum
her şeyi iteleyip
sana koşuyorum
yüreğimi önüne seriyorum
aşkla ve şevkle
tekmili birden
tın'mıyorsun
yükseklerdesin, tepelerdesin
saraylardasın
yabanıl sevdalardasın
inmiyorsun
yanıma gelmiyor
yakınımdan geçmiyorsun.

Porsuk kan oluyor damarlarıma
sen sulara karışıyorsun
sen her şeyime karışıyorsun
su yerine seni içiyorum
hücrelerime sızıyorsun
damarlarım da geziyorsun
ah'lar çekiyorum yalancı evrene
eyüp sabrıyla
beni verebiliyorum sana
sen vefasızım
sen nazlı bir turna gibi
süzülüyorsun
susuyorsun.

Kar yağıyor yüreğime
ürperiyorum, üşüyorum
yan yana yürüdüğümüz yollar
omuz omza olduğumuz yıllar
biribirine mıhlanmış kollarımız us'umu alıyor
duvar deliğinden odayı gözleyen fare gibi
yaşama çatlaklarından bakıyorum
geriye dönüşü yok tek saniyenin
düşen gidiyor
o kadar acımasız, o kadar vicdansız her şey
düşündükçe üşüyorum
titriyorum, yanıyorum
evreni ateşe veriyor sıcaklığım
her şey yanıyor kış ortasında
benim yüzüme karlar yağıyor
sen sin'inde hala uyuyorsun
ne haldeyim bilmiyorsun
sormuyorsun.

Gittin gideli salıncak asılmadı
ne gönlüme, ne bahçemize
paçkamız yıkıldı
viran oldu evimiz, ocağımız
aşkımızı dallarına astığımız ceviz bile kurudu
benim gam yüklü kervanım var buralarda
kaçamak sohbetler yok artık
karlar yağıyor baharlarımıza
karlar yağıyor kentimin her yanına...

Salih ÖZGENÇ
ESKİŞEHİR