Karlar Şiiri - Kemal Süme

Karların toprağı alnından öptüğü bir gece...
Öyle bir öpüş ki içime darbe...

Daha dün, karlar düşerken yere,
Ben öperdim seni alnından,
Ve beraber basardık üzerine...

***

Karlar bembeyazdı,
Tıpkı düşlerimiz gibi,
Karlar bembeyazdı,
Aynı aşkım gibi...

Bir gün yüreğimden firarının alevlediği od' un küllerini (od=ateş) ,
Saçtın o bembeyaz karlara...

***

Karların rüzgarla sarmaş dolaş dans ettiği bir gece...
Sokak lambası mı sahnesini aydınlatan feneri?

***

Hatırlar mısın?
Yine karlı bir geceydi,
Pamuk yanağını kirli sakalıma siper edip,
Dans ettiğimiz bozuk sokak lambası şahidimdir.

Hatırlar mısın?

Karların düşmekten yorulup
İnzivaya çekildiği bir geceydi...

Eskisi gibi mi?

Artık bir tek ayak kirletiyor onu,
Ve birde cansız gölgem!

Ya sen,
Kim bilir hangi masum kalbin karlarını kirletiyorsun şu an?

Hem de, kirlettiğini hiç düşünmeden...

1999