Karlar Şiiri - Yusuf Uyar

Karlar şehirde yollara eridi,
Topal Dede de, Kız Tepesi’nde,
Çamlarla palamutlar,
Evde yüreğime,
Su içer gibisine içtim.
Çamlarla, palamutlarla yattım,
Yatağımda.
Dağlarda onlarla yeşerdim,
Camide secdeye onlarla vardım.
Bir de dilencilerle, yoksul çocuklarla,
Ağladım.
Sokak köpekleri ile sokakta vuruldum.
Şehir kuşları ile susuz kaldım,
Yandım sonra rüyamda dağlarda,
Kendiliğinden çoğaldı,
Palamutlar, çamlar, sevindim.
Gerçekten de öyle oldu,
İçim içime sığmadı,
Havalarda uçtum,
Ve birden irkildim baktım ki,
Emiroğlu’yum.

14-02-2000