Ha kar,ha sen
İkiniz de aynısınız.
Herkes hemen hemen
Kardan randevu almıştır
Kış mevsiminde.
Senin randevuların da tıpkı
Onunkiler gibi.
Az mı bekleyen oldu onu
Randevusuna sâdık sanarak
Odunla,kömürle karşılayarak.
Aynı benim seni elimde
Bir demet çiçekle beklemem gibi...
Odunlar,kömürler yandı kül oldu
Elimde çiçek buruştu,soldu,
Karın keyfi çattı,geldi oturdu
Yüzlere oturan şaşkınlık ile
Ama geç de olsa sözünde durdu.
Senden bir habercik çıkmadı bile...
Kayıt Tarihi : 21.12.2005 12:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!