Ardından geldi yerden 2 damla göz yaşı Çağırdılar o semadan "gel bu yükü sen taşı" Omuzladım bu yükümü bu rabbimin bir hükmu Yola çıktığımdan beri binbir türlü dert başım
Şanlı yürür miskin durur insan nerde insan oldu?
Ben süründüm taştım doldum benmiyim bu insanoğlu
Yok sandım bir ben benden anca öyle su duruldu
Yok saydım tüm ayları karla kaplı nisan oldum
Bir zeytin ağacının kıymetinide geç anladım Bana sen insansın deme ! hiç bi zaman geç olmadı
Hiç bir zaman genç olmadım ve ihtiyarda doğmadım
Bir bebek iken vardım çocukluğuma da doymadım
Kayıt Tarihi : 30.12.2017 10:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!