Karkın Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Barak hevir kobra bit pars
Samur martı çakal beras
Çakır kuşun turabında
Derler ol mars bize miras

Derler varak miras yurda
Haber salak kuşa kurda
Söyleyek yol ata yurda
Ol yurt bekler bizi orda

Yola düşüp heybe ile
Yol alırlar kale kale
Birçok kale ardı sıra
Ulaşırlar merih ele

Ne görsünler orda adem
Mars dolanır kadem kadem
Adem söyler mars ad evi
Ol ad evi=adem zadem

Peki eşin havva ana
Demiş evi dünya hana
Derler ondan ayrı mısın
Söyler hayır mana mana

Ol merih yurt her yanı in
İn mağara merih evin
Bir mağara içinde put
Derler bu put hades devin

Başka inde hepat matar
Der inimde bohti yatar
Benden olan boht buhara
Der ki evim botan tutar

Hem der bana kibele de
Bak inimde hera bade
Var evimde kaysi elma
Gebol kenger ve aside

Bir mağara içte rakim
Diğer yanda lokman hekim
Lokman hekim kitap elde
Der bakara oku pekim

Bakarlar ki yolda hızır
Hem azrail ordu kizir
Ellerinde zülfikarla
Derler sonun yakın muzur

Az ilerde ibrahim dam
Deyi iskit firig adam
Ol azer halk hanesinden
Kalaç karkın kayı zadam

İster söyle kaçardan şah
Mısır sümer kuran uşah
Hem asurum hem de babil
Daim şahım kuşah kuşah

Afrasiyab hanem fatih
Hem kabe der eder metih
Der burada arafat dağ
Kızıl elma bu yer satıh

Yasak turab demiş hakan
Bak her taraf ağaç mekan
Gürgen köknar ağaçlara
Söyleyelim evin bekan

Yol üzeri karnak beti
Var içinde ermes zati
Hem yehova hemi pitah
Konuşurlar tüm guzati

Bir lengerden yerler aşı
Derler humay ağaç başı
Bu sözleri duyan kuşlar
Demiş ağaç tuba eşi

Derler merih ahmer temir
Ol barak yurt çırah emir
Volkanları mangala denk
İçi alev ateş kömür

Adar yurtta ekber tufak
Ol tufağa sebep nifak
Lagaş yerde emrah demiş
Tufak geldi şafak şafak

Faruk Bakuri