Hiç sevilmemiş bir şair sadece sevgisini vermiş ve insanlardan tek gelen boş bakışlar altında ezilmiş biri
Ne mekan ne diyar.
Uzak arşa giden yâr
Kokan gül çiçekleri.
Selam ver güzel yâr
Kokun hâla üzerim'de.
Aralıkta bir gece.
Uyanıyordum seninle.
Bir düş bir hece.
Kapatıyorum gözümü seninle.
Seni düşünüyorum bu gece.
Uçurumlara düşen sensin.
Kader değil mi?
Yalnızlığı seçen sensin.
Özgürlük değil mi?
Kim erdi kederden.
Bıçak açamaz şu seslerinden
Nokta ve iki nokta, daha.
Değer miydi? Çok ona.
Yakala su akarken bir köşede.
Dolar çıkmış onlara.
Tayyip baba buraya baksana
Etrafa yardım ettik.
Bize ne don kaldı ne kasaba.
Seni ben bilinmezlikte ve hasretlikte.
Yollarına diktiğim gözlerimle.
Her fotoğraftaki gülümsemen ve saclarını, güzel sözlerini.
Rüzgar hepsini alsın bana getirsin.
Hasretimle sen, rüzgârınla ben, sevdalıyız sen ve ben.
Tutuyordun ya, ellerimizi.
Adana sıcağın da, etraf sarıydı.
Kokuyordu
Gül ile teni.
Hissediyordu... beni.
Bir yanımız dostta kaldı.
Bir yanımız yalnız kaldı.
Çok uzakta... Çok uzakta...
Kalpler kaldı.
Elimi verdim ben sana.
Belki bir sabah. O gözlerinle.
Sımsıkı saracak, bu bedenimi.
Uzak ve yakın, dinle şimdi.
Sevginin fısıldayışlarını.
Uzaktayken yakındaydı .
İnce bir sessiz bu havada.
Gök gürlüyor bu tenhada.
Bakışıyorum ben seninle.
Issız bir gece, ay varken bu semâda
Ellerin elimdeyken yanıyor bu ateşde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!