Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ani bir,
Farkındasızlık başlar,
Ruh yırtılır;
Aklın düşlerinde...
işte hep bu farkındasızlıklar değilmidir ki..sığ suları bulanıklaştıran..ne olduğumuzu kim olduğumuzu nereye gittiğimizi farkedemeyen farkındasızlıklar..insanın gözünü kamaştıran keşmekeşlikler,yavanlıklar/yavandalıklar..ve yırtılan ruhlar/yırtınan ruhları görmeyen körlükler..ütopik düşler...kısacık gibi görünen bu güzel şiir de ne çok şey anlattı bana..tşk.ler..
çok güzeldi... özellikle 'sığ suların bulanması' kısmına bayıldım, kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta