İnsanlar vardır,
Sığ sularını bulandıran;
Derin görünsün diye.
O an,
Usa vurup;
Kurtarmıştır kendince.
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Ani bir,
Farkındasızlık başlar,
Ruh yırtılır;
Aklın düşlerinde...
işte hep bu farkındasızlıklar değilmidir ki..sığ suları bulanıklaştıran..ne olduğumuzu kim olduğumuzu nereye gittiğimizi farkedemeyen farkındasızlıklar..insanın gözünü kamaştıran keşmekeşlikler,yavanlıklar/yavandalıklar..ve yırtılan ruhlar/yırtınan ruhları görmeyen körlükler..ütopik düşler...kısacık gibi görünen bu güzel şiir de ne çok şey anlattı bana..tşk.ler..
çok güzeldi... özellikle 'sığ suların bulanması' kısmına bayıldım, kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta