Tekil mutluluklarımın çoğul yalnızlığıdır elimde kalan… Mutluluk hayallerde ne kadar yaşanırsa ben de o kadar yaşadım. En büyük sandığım umudum sendin böyle mi yıkılacaktın dağ gibi üstüme?
Gittiğinden bu yana kar hiç eksilmiyor iklimlerimden… Gözlerimin suyu buz tuttu akmıyor artık! Denizlerim sahilsiz: Oysa bilirim her denizin sahili var, ben karayı göremedim nicedir. Annem derdi; boğulacaksan büyük sularda boğul… Umutlarımı boğamıyorum! Oysa yedi veren güller yetiştirecektim bahçemde senin için karlı kışları bilmeyesin diye, yerle yeksan ettin umutlarımı.
Ve ben hala seni düşünüyor hala seni seviyorum yüzüne asamadığın gülücüklerle.
Hayalin omuzlarıma ağır gözlerimden geçiyorsun geçemediğim sen!
Bir karıştırsan yüreğinin seyir defterini göreceksin oysa!
Zaman sonbaharın içinden geçerken takıldın gözlerimin yüreğine ve kaldın öylece.
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
