Karısından Hulusi Amcaya Sırlı mektup

Halis Aydın
108

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Karısından Hulusi Amcaya Sırlı mektup

Umutlu,mutlu
Nice güzel yarınları kucaklayacaktık seninle
And içmiştik,yemin demiştik adına

Bir çırpıda istendim babamdan
Bir çırpıda evlendim
Tellendim duvaklandım

Mutluydum,yarınlardan umutluydum
Kiralık evimizde sevinçlerimi temizleyip parlattım
Çeyizimden çıkardığım dantellere işledim sevgimizi
Bu aşk saracaktı hep birbirimizi

Ama deliydim, hırçındım dalgalar gibi
Kendime küskündüm ama aileme düşkündüm
Senden uzak kaldım hep
Ben annem babam derken Seni unuttum hep geride
Aileme doğru koşarken ileride

Sen iyiydin, iyi bir eşdin
yüreğimin atlı prensiydin
Gözlerimin buğulu lensiydin
Sense hayata kör olarak bakan zavallı ve çaresi

Biliyorum mutluyduk ikimizde sen hariç
Burnundan getirdiğim günleri saymassak
hep ben vardım evde sanki
sen esirdin
Bağıran,çağıran ben ve sessiz sedasız sen

Kendini kendinden kıskanan kadındım
Sen vardın bedeninle evin içinde
Ruhunla başka yerlerde başka biçimde

Ben kendi depresyonumda yaşattım seni
Başardım ve senide delirttim
Ben sende bulmuşken sevgiyi
Sen başkalarının yüreğinde aradın sevgiyi

Zaman geçti saatler daraldı
Benle beraber seninde günlerin karardı
Asık suratımdaydı günün ışığı

Ben yok oldum kendi içimde
Aydınlandım hep karanlık gecelerde seninle
Karanlık oldum sana hep gün ortasında

Bu mektup yıllarca saklanmış sırrın açılımıdır Hulusi
Mahvettiğim adamın
Duygu enkazından çıkarılan bir umut parçasıdır bu

Yıllarca seni aradım hep kendi içimde
Seni o seni masum ve efendi adam
Unuttum
Güneşi söndürdüğümü sana
Sıcakları soğuk soğukları sıcak ettiğimi
Kimi zaman
Boyumdan büyük laflarla dar ettim hayatı

Gecelerde kabusundum
Gündüzlerde üzüntüne bire bir

Gök gürültülü yağmurdum
Fırtınaydım
Şemsiyeni açmana bile izin vermeden
Alıp götürdüm umutlarını uzaklara
Ve savruldun umutlardan umutsuzluklara

Sen vardın benimdin
Hayat savaşımda neferimdin
Ama bir hiç gibiydin

Ne kadınlığımı gösterdim sana
Nede sen hissedebildin erkekliğini
Aynı odada aynı yatakta iki yabancı

Ben kimsesizler ülkesinden gelen kimseydim
Garip bir yabancıydım sana
Dokunduğunda yakandım

Ah be Hulusi bir gün görmedin
Gönül bahçendeki gülleri dermedin

Bu mektup geri getirebilirmi seni geriye
Ruhunu ruhunun yanlızlığını
Kendi utancından sararır şimdi bu beyaz kağıt
Bu sırrı şimdi söylüyorum
Seni üzdüm biliyorum
Ama seni seviyorum
şimdi özür diliyorum

Halis Aydın
Kayıt Tarihi : 15.10.2007 13:37:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Halis Aydın