Umutlu,mutlu
Nice güzel yarınları kucaklayacaktık seninle
And içmiştik,yemin demiştik adına
Bir çırpıda istendim babamdan
Bir çırpıda evlendim
Tellendim duvaklandım
Mutluydum,yarınlardan umutluydum
Kiralık evimizde sevinçlerimi temizleyip parlattım
Çeyizimden çıkardığım dantellere işledim sevgimizi
Bu aşk saracaktı hep birbirimizi
Ama deliydim, hırçındım dalgalar gibi
Kendime küskündüm ama aileme düşkündüm
Senden uzak kaldım hep
Ben annem babam derken Seni unuttum hep geride
Aileme doğru koşarken ileride
Sen iyiydin, iyi bir eşdin
yüreğimin atlı prensiydin
Gözlerimin buğulu lensiydin
Sense hayata kör olarak bakan zavallı ve çaresi
Biliyorum mutluyduk ikimizde sen hariç
Burnundan getirdiğim günleri saymassak
hep ben vardım evde sanki
sen esirdin
Bağıran,çağıran ben ve sessiz sedasız sen
Kendini kendinden kıskanan kadındım
Sen vardın bedeninle evin içinde
Ruhunla başka yerlerde başka biçimde
Ben kendi depresyonumda yaşattım seni
Başardım ve senide delirttim
Ben sende bulmuşken sevgiyi
Sen başkalarının yüreğinde aradın sevgiyi
Zaman geçti saatler daraldı
Benle beraber seninde günlerin karardı
Asık suratımdaydı günün ışığı
Ben yok oldum kendi içimde
Aydınlandım hep karanlık gecelerde seninle
Karanlık oldum sana hep gün ortasında
Bu mektup yıllarca saklanmış sırrın açılımıdır Hulusi
Mahvettiğim adamın
Duygu enkazından çıkarılan bir umut parçasıdır bu
Yıllarca seni aradım hep kendi içimde
Seni o seni masum ve efendi adam
Unuttum
Güneşi söndürdüğümü sana
Sıcakları soğuk soğukları sıcak ettiğimi
Kimi zaman
Boyumdan büyük laflarla dar ettim hayatı
Gecelerde kabusundum
Gündüzlerde üzüntüne bire bir
Gök gürültülü yağmurdum
Fırtınaydım
Şemsiyeni açmana bile izin vermeden
Alıp götürdüm umutlarını uzaklara
Ve savruldun umutlardan umutsuzluklara
Sen vardın benimdin
Hayat savaşımda neferimdin
Ama bir hiç gibiydin
Ne kadınlığımı gösterdim sana
Nede sen hissedebildin erkekliğini
Aynı odada aynı yatakta iki yabancı
Ben kimsesizler ülkesinden gelen kimseydim
Garip bir yabancıydım sana
Dokunduğunda yakandım
Ah be Hulusi bir gün görmedin
Gönül bahçendeki gülleri dermedin
Bu mektup geri getirebilirmi seni geriye
Ruhunu ruhunun yanlızlığını
Kendi utancından sararır şimdi bu beyaz kağıt
Bu sırrı şimdi söylüyorum
Seni üzdüm biliyorum
Ama seni seviyorum
şimdi özür diliyorum
Kayıt Tarihi : 15.10.2007 13:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!