Karısına Şiir Okuyan Adam

O kış
Bir şeylerin olacağı belliydi
Karısına şiir okuyan adam
Bu yüzden kederliydi
Hayat şeker renginde
Geceler griydi
Yapılacak onca şey varken
Her taraf yangın yeri
Karısına şiir okuyan adam
Gitti artık
Gelir mi geri?

Olan oldu o kış
Keder
Karısına şiir okuyan adımı
Alnının çatından vurdu
İşte şimdi derbeder
Gözlerini kısarak baktı hayata
Hayat oturmuştu artık yerli yerine
Olan saçlarına olmuştu
Karısına şiir okuyan adam
Artık yorulmuştu
Olan oldu demek kolaydı
Zor olan yaşamaktı
Ne yapsın konu komşu, eş dost, hısım akraba
Karısına şiir okuyan adam
Aldı eline pörsümüş anıları
Sabır, gayret ve himmet
Ne varsa adadı o kış
Karısına şiir okuyan adam
Çizebiliyordu artık kendi göğüne mavi bir nakış

Hayat bu değilse
Şimdiye dek yaşadıkları neydi
Karısına şiir okuyan adam
Kimse görmeden
Yalnızlığı tek seferde içine çekti
İşte o an kırıldı kanatları
Yalnızlık, bu hal olsa gerekti
Karısına şiir okuyan adam
En çok bu yalnızlıktan çekti

Bahar erken geldi o yıl
Gelmiş geçmiş tüm baharlardan erken
Ve her iş tamamına erdi
Karısına şiir okuyan adam
En kaba cümlelerle kendisini yerdi
Aynalarda kapkara kesildikçe yüzü
Kendi gerçeğini
Ervah Kabristanı’nda gördü
Karısına şiir okuyan adam
O günden sonra düşlerinde gül gördü

Bahar bitti
Ömrün en güzel demleri gibi
Arkasından el salladı gençliği
Karısına şiir okuyan adam
Her zaman aşkı örseledi
Gözlerine mil çekti, kilitledi dilini
Her hücresi koca bir yürek oldu
Karısına şiir okuyan adam
Tek bir günde taze bir çiçek gibi ansızın soldu

Günlerden bir gün düşündü kara kara
İçlere daldı, derinliklere
Kırdı şevkini, nutkunu tuttu
Karısına şiir okuyan adam
Hayatın en çok bilinen yorumunu unuttu
Anladı ki boş yere kendini yoruyordu
Zinhar
Karısı şiirlerini anlamıyordu
Karısına şiir okuyan adam
O zaman ne diye çabalıyordu?

-zeyl-
An geçti, zaman geçti, dem-devran geçti
Sular dala yürüdü
Kuşlar aşiyanlarda
Kırları sarı çiçeklerle bezeyene hamdolsun
Karısına şiir okuyan adam
İmanına bir cila çekince
Vallahi kalmadı
Ne tasa, ne gam
Karısına şiir okuyan adam
Adam mı? Adam!

Temmuz 2002, Aksaray