Ayağı kırılmış bir at kadar işe yaramaz düşüncelerin arasında debelenirken beynim, bir kurşun çözebilirdi bütün bu nazarı, başımın üstüne dökülen yahut beynimin kıvrımlarında gezinen.
Dişleri dökülmüş bir diş perisi dışlıyor bütün çocukluğumun çikolata kokan maceralarının sahte kimlikle dolaşan 3. tekil şahıs kahramanlarını. Ve bana sadece çürük çarık hikayeler kalıyor. İyileri hep kapılmış. İyiler hep kapılıyor, kalıplaşmış düşünce sellerine.
Kanımın donmasının sebebi değildi soğuk kanlı mizacım. Yahut yüzümün böylesine yüzsüzleşmesinin sebebi de sayılmazdı hiç bir yalan söz. Ön yargıların kötü olduğunu söylemek nasıl ki bir ön yargıysa, kendimden uzak kaldığım zamanlarda yargısızca infaz ettim etimi.
Kendini bana bırak. Ben ona bakarım sen git dedim. Ve uzaklaştım kendimden usulca.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta