Karışık Şiiri - Mertcan Arslan

Dile getirip yapamadıklarımızı yapsak diyorum.
Gece görüşlü acılarımızı izlesek bugün..
Olası hıçkırmalara karşın,
uzunca beklesek.

Yeni doğan çocuklara verilen ismi gibi
Adını koysalar bu hallerimizin.
Kulağımıza seslenip,
adınız yorgunluk deseler.
Duyamaz halimizi,yorgunluk çöker
uyutur bizi..

İhanetimiz olsa da alsa bizden bu hayat..
intikam duygusunu tatsa o da.
Tatmadım diyorsa nazikliğinden,
elini sallasa da,
parmakları kör etse bizi..
gözümüz görmeden tanıyabilsek içindekileri.

Oluruna bırakmadan onurlandıralım birbirimizi..
Tek odanın içinde seninle kurulu düzenin
heyecanını görsem gözlerinde..
Herşeye karışıyorum diye,
azar işitipseviyorumlarını
duysam gün be gün.

Sana düşkünlüğümü çok mu belli ediyorum?
...
Düşkünlük bu..
Ocağına düşmeden anlayamıyor insan.

İlk önce alışkanlıklarımız bizim için..
Sigarayı bıraksak bile,
hüzünlerimiz için için.
Alkolüde bıraksak
Ruhumuz miskin..

Yaşayacaklarımız yaşatsın bizi.
El birliğiyle sarılalım bize..
Bir adım kadar yakınında
unutmadan edemicemdenilmeden
saklanalım bize..
Ömür bitmeden
Kahpelikler bitsin.

Ordamısın?
...

Yoksa unuttun mu bizi..
Acınacak durumdayız biliyor musun?
Dediklerimizi yapacağız diye,
Her kafadan bir ses
her sesin ritminden bencillikler yükselecek.

Bu bencillik ki..
Sevmelerimiz bizim.Bencilliği kafalarda arayan,
mundar sesleri duymazdan gelecek kadar
gerideydik.

Aklıma yatınca,
yapamayacağım şey yok sevgilim.
Hadi gidip biraz,

Eğlenelim.