Karip Tahir Sapaz Şiirleri - Şair Karip ...

Bilir misin bahar gözlüm, bilir misin?
En cılız kuşkular yıkar,
En güçlü sevgileri,
Üretirse, belliğin, bilincin, benliğin
Tilkisel düşünceleri,
Gölgelenir elbet, gülyanağın, sıkılıverir,

Olacak iş değil ya, düşlerim öylesine, işte;
İsterim:
Günlük güneşlik olsun dört yan,
Tökezlemesin insan aklı,
Aydınlığa uzanan yolda.
Barışık olsun, kurtla kuzu yanyana,

Otuz sekizden beri memleket kan kaybeder,
Millete boş avuntu iş yok, aş yok, derbeder,
Sen seni düşünmezsen kim düşünür birader,
Olanca devrimleri inkar edip geçtiler,
Vatan, millet,Sakarya karanlığı seçtiler.

Tanımadım inan ki, böyle duygusal yürek,
Seninle yürümüştük, dün gece ürkek ürkek,
Söylemek öyle zor ki,seni sevdiğim gerçek,
Yüz çevirme ne olur, kalbimi dolduransın,
Anladım ki güzelim, olmazı olduransın,

Sana kaç kez söyledim,
Bu yolun sonu yokuş,
Her koşan yorulmuştur,
Baş sersem gönül sarhoş,
Sevgi en yüce duygu,
Hele sevmek daha hoş,

Gülyanağı süsleyen, tebessüm yok olursa,
Damlalar şıpır şıpır, gözlerime dolursa,
Köşe bucak ararken, ahım seni bulursa,

Sanma ki unuturum, dikensiz gülümsün sen,
Mecnun'u pes ettiren, seraplı çölümsün sen.

Var oluşta temel,insandaki öz,
Sevmeli,sevgiyi sergilemeli.
Güzelde gerçeği görmeli her göz
Sevmeli; sevgiyi sergilemeli.

İnsan hamurunda sevgi bir maya,

Senide kaybettik; sevgili Paşam.
Peşinde askerdi hem dedem, babam
Göz yaşım dökülsün hiç dayanamam
Milletinden selam götür Ata'ya

Kutsal bir isyanda siz birleşerek

Metin ol Metin'im metin ol,
Son yolcu değilsin sen, inan bana,
Kalk da bir bak, Karşıyaka'dan ufuklara,
Toprak öpmek isterken ayaklarını,
Güneş, güneşliğinden utanacak, sonsuza dek,
Toplanmış tüm dostların, sevenlerin, sevdiklerin,

Şu kalbimin delik deşik oluşu,
Sevda yollarında koşmuşluğum'dan
Pişmanlığın saçlarımı yoluşu,
Sevda yollarında koşmuşluğum'dan.

Sevdim ömür boyu yoktu sevenim;