Karını Almış Şiiri - İdris Çetin

Karlı dağlar, karını almış bu yıl,
Sıcak günlerle başlamış, savaşlara yine.
Karlı dağlar, kürtüklerini saklamış yine,
Yazın karlı dağlarını sevenlerine…
Karlar, ılık ılık sessizce eriyor,
Dayanamıyor otuz dereceye…

Kar yedik, hem de kana kana,
Mayısın tam otuzunda.
Çiğdemler saklanmış karın altına,
Eridikçe çiğdemler gülüyor,
Güldükçe gün yüzüne çıkıyor…

Çirişler, dağların eteklerinde,
Kar kürtükleriyle arkadaş olmuş,
Körpecik yapraklarını rüzgâra bırakarak,
Hepside cıvıl cıvıl, efil efil esiyor…

Kekik otları, burcu burcu kokuyor,
Rüzgârın altında sevinçli ve neşeli,
Beslenen hayvanlara enerji oluyor.
Karların eteklerinden aşağılara,
Sular, şaldır şaldır akarak,
Yanmış yüreklere su serpiyor.

Pınarlar güldür güldür,
Coşmuş sulak yaylalarda…
Otlar, sular içinde yüzüyor,
Çiçeklerini sıra sıra diziyor…

Dağın etekleri rengârenk çiçeklerle bezeli,
Zirveler, kar yumaklarıyla örülü,
Çobanlar sürmüşler, koyun sürülerini,
Kuzularla buluşturmuşlar kekik otlarını.
Köpekler, sürülerin etrafında dört dolanır,
Sahibinden başkasına hemen dadanır.
Koyun peyniri, bir başkadır yaylalarda,
Yavan ekmeğin tadı unutulmaz suyla…

30 Mayıs 2009
Karababa Dağı