Karıncayı Bile Ezmek İstedim

Yâr! Aklıma geldin gene bu gece
Nasıl özlemişim yazmak istedim
Umut kalem oldu sen bir bilmece
Her karede seni çözmek istedim

Elim, ayaklarım dondu… Ayazdı
Yollar da kar var her yer beyazdı
Bilmem bu yazıyı Mevla’m mı yazdı
Oturdum bu gece bozmak istedim

Ay dolandı gitti, yıldızlar söndü
Unutamam bu gün nasıl bir gündü
Kuşlar kelebekler düşman göründü
Karıncayı bile… Ezmek istedim

Hayaller kurarak dedim ki dönsün
Güneş erken batsın lambalar sönsün
Ya bir bade sunsun ya zehir sunsun
İçip bir köşede sızmak istedim

Dolaşıp yoruldum akşamdan beri
Dedim ki: Erdal’ın buysa kaderi
Bulup da kendime bir mezar yeri
Derinden derine, kazmak istedim

13.11.2014

http://erdalkoca.com/2014/11/karincayi-bile-ezmek-istedim-devamini-oku/