Gecenin karanlığı
Ne ışık var,nede yol.
Artırdı hayranlığı
Ne el,parmak,nede kol.
Küçücük bir karınca
Gördüm lamba yakınca.
Gözlüğümü takınca
Üç oldular sayınca.
Büyükçe parça ekmek,
Öte,beri bir çekmek.
MÜCADELE BU DEMEK
Sabır,sabır ve emek.
Yolluğun kenarları
İstanbul-un surları.
Mükemmel yapıları
Bulunmaz kusurları.
Dairem dükkan üstü.
Kolonda fayans süstü.
Nasıl kemirdi,kesti
KARINCAYA ADRESTİ.
İZMİR 20.05.2015
Orhan AfacanKayıt Tarihi : 20.5.2015 09:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!